Çocuklara ve ergenlere deprem hakkında bilgi vermeden önce sohbete nereden başlayacağımızı bilmek ve kafa karışıklığına sebep olmamak için öncelikle çocukların/ergenlerin deprem hakkında ne bildiklerini sorarak başlamak iyi bir fikir olabilir. Bilgilendirme yaparken yaş grubunun özelliklerine uygun kelimelerin seçilmesi ve anlaşılması zor terimlerden kaçınılması önemlidir. Okul öncesi çağdaki çocuklarla yapbozlar ya da bloklar kullanılarak depremin ne olduğu ve etkisi somutlaştırılabilir. Okul çağındaki çocuklarla ise okulda işledikleri derslerde depremden ne şekilde bahsettikleri sorularak bir sohbet başlatılabilir. Ergenlik çağındakilerle konuşurken ise daha ayrıntılı bilgi vererek ve gerekirse bilimsel bilgilere yer vererek akıllarındaki soru işaretlerini kaldırmalıdır.

Çocuklarla ve ergenlerle deprem anında yapılması gerekenler hakkında deprem olmadan önce konuşup gerekli bilgileri aktarmalıyız. Deprem anında yapılması gereken çök-kapan-tutun pozisyonu farklı yaş gruplarındaki çocuklara ve ergenlere gelişimsel özelliklerine uygun şekilde anlatılabilir. Deprem anında evdeyseniz evinizden nasıl çıkacağınıza yönelik bir çıkış planı ve eğer evde değilseniz bir araya gelmek için bir iletişim planı üzerinde konuşabilirsiniz. Aile üyelerinin ihtiyaçlarına yönelik bir deprem çantası hazırlanabilir.

Bazı basit önlemlerle ailenizi depreme hazırlık hale getirebilirsiniz. Aile üyelerinizin depreme hazırlıklı olması hem çocuklarınızın hem de ailedeki yetişkinlerin kendilerini güvende hissetmelerine destek olur. Gün içinde en çok zaman geçirilen yerlerdeki güvenli alanları tespit ederek başlanabilir. Evdeki ağır mobilyaların ya da resim ve ayna gibi eşyaların sabitlenmesi gibi hazırlıklar yapılabilir.

Deprem anında hem kendimizi hem de çocuklarımızı fiziksel ve duygusal olarak güvende tutmalıyız. Çök-kapan-tutun pozisyonunda durarak sarsıntının geçmesini bekledikten sonra güvenli bir şekilde bulunduğumuz yerden dışarı çıkmalıyız. Çocukların fiziksel iyi oluşları olduğu kadar psikolojik iyi oluşlarını da sakin ve destekleyici bir ses tonuyla kontrol etmeli, kendi duygularımızı da içeren bir konuşmayla içinde bulunduğumuz durumu çocuklara anlatmalıyız.